Op de zonovergoten warmste 9 september ooit (32°) was er het Strandwalfestival. Dit jaar opgetrokken tussen de Rijswijkse Schouwburg en het Huis van de stad pal in de zon langs de vijver.
Een podium was er opgebouwd aan de kopse kant, hiernaast een tennis- en scoutingspeelveldje en daar weer naast nog drie kramen. Beetje achteraf leek het op papier maar het bleek niet beter te kunnen, omdat deze kramen het grootste deel van de dag in de schaduw stonden.
Hier was ons een kraam toebedeeld, boften wij even, samen met de afdelingen tennis, schilderen en bridge.
Gewapend met een hand vol flyers, zonnebril en -hoed trachtten wij de voorbijgangers over te halen om toch vooral bij ons, de Tewervelingen, te komen zingen. Druk was het... én heet.

Barbera, Marleen, José, Annette, Marjonne, Irma en Heleen hadden een vrolijke dag, die zoals het er nu naar uitziet, vruchten af gaat werpen.
Bepakt op weg naar de uitgang -na afloop- was daar een ijscokarretje met aardbei- en mango ijs.
Een spontaan Mango Mango Mangodansje kon niet uitblijven.